545

Migne, PGr. t. 10, col. 1141; русск. перев., стр. 108.

546

1) Zeitsehr. f. wissensch. Theol. 1896, I, S. 169.

547См. у Евсевия, Церк. ист. VI, 37.548„Zeitschrift für wissenschaftliche Theologie, 1901, I. S. 87–100: Zu Gregorios von Neocaesarea Schrift „Ueber die Seele“.549О. Bardenhewer, Gesch. d. altkirchl. Literatur, II, S. 284. Cp. J. Stiglmayr, Die Streitschrift des Prokopios von Gaza gegen den Neuplatoniker Proklos в ,Byzant. Zeitschr“., VIII (.1899), 263–301.550„Le traité de l'ame de saint Grégoire le Thaumaturge“в „Bulletin de Littérature Ecclésiastique“, 1906, 3, p. 73–83.551Jul. Lebréton, p. 75—76.552S. Gregorii opera omnia, p. 146.553Gerh. Vossii, Gregorii opera omnia, p. 147.554Jul. Lebréton, p. 77—78.555Περί ψοχής Migne, PGr., t. 10, col. 1141.ετι, πάσης τής ουσίας εις έμψυχον καί άψυχον διαιρούμενης, είπάτωσαν οί σώμα την ψυχήν λέγοντες, εί εμψυχον αυτήν λεκτέον, ή άψυχον.556Περί ψοχής (10, 1141).έτι εί παν σώμα και κέχρωσται, καί πεπόσωται καί έσχημάτίσται, ούδέν δέ τούτων έν τή ψυχή θεωρείται, ουκ άρα σώμα ή ψυχή.S. Maximi ep. VI, 5: Migne, PGr., t. 91, col. 4281.άλλο εί πάσης τής σωματικής ουσίας εις τε το έμψυχον καί το άψυχον δΐηρημένης, σώμα δέ καί ή ψιχή, ή έμψυχον, άψυχον εσται τάντως...S. Maximi ep. VI, 5: Μigne, PGr., t. 91, col. 425.Εί τοίνυν... ή ψυχή υπάρχει ών καταλαμβάνει ή έννοια, έξ ων, ή α ύπάρχει τά σώματα ού χρώμα, ού σχήμα, ούκ αντιτυπία, ού βάρος, ού πηλικότης, ούχ ή εις τρία διάστασις… ή μηδέν ουσα τούτων, ώς εδειξεν ό λόγος άσώματος εσται πάντως, είπερ έστίν..5571a) Migne PGr., t. 10 col. 1141.Περί ψυχής ετι εί σωμά έατιν ή ψυχή, ή έξωθεν ή ένδοθεν κινείται. Ουτε δε έξωθεν κινείται, οΰ γάρ ώθεΐται, ή ελκεται, ώς τά άψυχα ουτε έσωθεν κινείται ως τά έμψυχα ατοπαν γάρ ψυχής ψοχήν λέγειν ουκ έσται ουν σώμας άσώματος άρα.καί πάλιν, εί σώμά έστιν ή ψυχή, καί τάς ποιότητας αιαθητάς έχει καί τρέφεται“[άλλ’ου τρέφεται καί εί τρέφεται, ου σωματικώς τρέφεται ώς το σώμα, άλλ’άσωμάτως, λόγώ γάρ τρέφεται], άλλα μέν ου τάς ποιότητας αισθητάς.1b) Немезій, гл. 2: Migne PGr„ t. 2 col. 541.έτι παν σώμα ήτοι έξωθεν κινείται ή ενδωθεν άλλ’εί μέν έξωθεν, άψυχον έσται. εί δέ ένδοθεν, έμψυχον. Εί δέ σώμα ή ψυχή, εί’ μέν έξωθεν κινοΐτο, άψυχος έστιν. εί δέ ένδοθεν, έμψυχος άτοπον δέ καί το άψυχον, καί το έμψυχον λέγειν τήν ψυχήν ουκ άρα σώμα ή ψυχή.έτι ή ψυχή, εί μέν τρέφεται, υπό άσωμάτου τρέφεται, τα γάρ μαθήματα τρέφει αυτήν οΰδέν δέ σώμα υπό έσιομάτου τρέφεταιουκ άρα σώμν ή ψυχή.Слов, заключенных в скобы [], нет в одном из лучших манускриптов первой редакции — Reg. 16 Д I — лондонском. Jul. Lebréton (p. 79) считает их интерполированными; но в таком случае в этом параграфе изъята будет самая существенная часть, на которой построяется им параллель.5582) Migne, PGr., t. 40, col. 566.