4. 8. 3; 1, 64. οὐ γὰρ εἰς νοῦς μόνος,  ἀλλ' εἰς καὶ  πολλοί. 6. 7. 8; 2, 106. ἦν τοίνυν οὐχ ὡς νοῦς είς, ἀλλὰ πάς.

146

5. 6. 4; 1, 197. έτι ἄλλο νοῦς τοῦ  άγαθοΰ· ἀγαθοειδὴς γὰρ τώ τὸ   ἀγαθὸν  νοεῖν. 6. 7. 15; 2, 116. άγαθοειδές ἦν καὶ  αὐτὸς αγαθός ἐξ άγαθοειδών,  ἀγαθὸν  ποικίλον.

147

6. 9. 3; 1, 82. τί γὰρ τῶν ὄντων ἐστὶν όνοῦς, ἐκεῖνο δὲ οὐ τι. 5. 1.7; 1, 103. ἐξ ἐκείνου (τοῦ ἑνὸς) ἡ οὐσία (τοῦ νοῦ) καὶ  ῥώννυται παρ' ἐκείνου καὶ  τελειοῦται εἰς οὐσίαν παρ' ἐκείνου καὶ  ἐξ ἐκείνου.

148

5. 4. 1; 1, 71. τὸ  πρῶτον καὶ  πάντων τελειότατον καὶ  δύναμις ἡ πρώτη. 1. 7. 1; 2, 431. ἐπέκεινα οὐσίας, ἐπέκεινα καὶ ἐνεργείας. 5. 3. 12; 2, 368. ἡ πρώτη ἐνέργεια ὁ νοῦς. 5. 4. 2; 1, 72. νοῦς γίγνεται... ἀλλὰ πῶς μένὄντος ἐκείνου γίνεται ἐνέργεια; ἢ ἡ μὲν  ἐστι  τῆς οὐσίας, ἡ δ' ἐκ τῆς οὐσίας ἑκάστου· οἶον καὶ  έπί τοῦ  πυρὸς ἡ μὲν τίς  ἐστι  συμπληροῦσα τὴν οὐσίαν θερμότης, ἡ δὲ ἀπ' ἐκείνης ἤδη γινομένη ἐνεργοῦντος ἐκείνου τὴν σύμφυτον τῆ οὐσία ἐνέργειαν ἐν  τώ μένειν πῦρ· οὔτω δὴ κἀκεῖ... μένὄντος αὐτοῦ ἐν  τῷ οἰκείω ἤθει ἐκ τῆς ἐν  αὐτῷ τελειότητος καὶ  συνούσης ἐνεργείας ἡ γεννηθεῖσα ἐνέργεια ὑπόστασιν λαβοῦσα, ἅτε ἐκ μεγάλης δυνάμεως (ἐκεῖνο μὲν 'δύναμις πάντων) εἰς τὸ  εἶναι καὶ  οὐσίαν ἦλθεν.

149

5. 1. 4; 1, 99. νοεῖ δὲ οὐ ζητῶν,  ἀλλ' ἔχων. 5. 3. 9; 2, 363. νοῦς δὲ αὐτὸς (σκοπεῖ) αὐτόν οὐ συλλογιζόμενος περὶ αὐτοῦπάρεστι γὰρ ἀεὶ αὑτῷ.

150

См. выше стр. 32. пр. 1.

151

5. 5. 1; 2, 17. τὸν  νοῦν, τὸν  ἀληθῆ νοῦν καὶ ὄντως, ἆρ' ἂν τις φαίη ψεύδεσθαί ποτε καὶ   μὴ  τὰ  ὄντα  δοξάρειν; οὐδαμῶς... δεῖ ἄρα αὐτόν ἀεὶ είδέναι... οὐδὲ δι' ἀποδείξεως, n. 3; 2, 20. νοῦς, τὰ  ὄντα  πάντα, ἡ ἁλήθεια.

152

5. 1.6; 1, 101. ἐκποδών δὲ ἡμῖν ἔστω γένεσις ἡ ἐν  χρόνω τὸν  λόγον περὶ τῶν ἀεὶ ὄντων ποιουμένοις... τὸ  δὲ ἀεὶ τέλειον ἀεὶ καὶ ἀίδιον γεννᾶ.

153

5. 1. 4; 1, 99. ὁ νοῦς... ὁ ὄντως αιών... ἔχει  ἐν  τῷ αὐτῷ πάντα ἑστώτα ἐν  τῷ αὐτῷ καὶ   ἐστι  μόνον καὶ  τὸ   ἐστιν ἀεὶ καὶ οὐδαμοῦ τὸ  μέλλον  ἔστι  γὰρ καὶ τότε· οὐδὲ τὸ  παρεληλυθός.

154

6. 9. 5; 1, 85. τὸ ἐν τοῖς οὖσι τιμιώτατον. 5. 1. 4; 1, 99. οὐδὲ αὔξην ζητεῖ τελειότατος ὤν.