(41) quocumque ieris et quaecumque temptaveris, diabolus tibi adversabitur. V. M. c. 6.

(42) V. M. с. с. 21-24.

(43) Ер. III, 13.

(44) Эфес. 6, 14-17.

(45) Ср., впрочем, строгий запрет общения с лицами другого пола D II 7; II 11, 12. Точка зрения самого Сульпиция I, 9, 1.

(46) Ep. II, 9-10.

(47) inplevit tamen sine cruore martyrium Ib. 12.

(48) Pro spe aeternitatis, ibidem.

(49) spes futurorum Ep. III, 1.

(50) V. М. с. 25, 4. Cf. "familiare illud ori suo crucis nomen". Ep. II, 4.

(51) V. M. с. 26, 3-4.

(52) Oculis... ас manibus in caelum semper intentis invictum ab oratione spiritum non relaxabat. Ep. III, 14.

(53) interiorem vitam illius et conversationem cotidianam et animum caelo semper intentum nulla unquam – vere profiteor – nulla explicabit oratio. V. M. c. 26, 2. Cf. c. 1, 7: adeo ea, in quibus ipse tantum sibi conscius fuit, nesciuntur.

(54) V. M. с. 25, 3. Cf. Hauck. К. G. I. 55.

(55) Martinus adhuc catechumenus hac me veste contexit. ib. c. 3, 3 со ссылкой на Мо. 25. 40.

(56) Martinus pauper et modicus caelum dives ingreditur. Ep. III, 21. Ср. характеристику самого Севера у Геннадия: paupertatis atque humilitatis amore conspicuus. (De viris illustribus c. 19).

(57) contemptibilem esse personam. V. M. c. 9, 3.

(58) vultu despicabilem, veste sordidum, crine deformem. Ib.

(59) Ib. c. 10, 2. Eadem in corde eius humilitas, eadem in vestitu eius vilitas erat.

(60) V. M. c. 2, 5. Рядом с этим омовение епископом ног у странника (V. M. с. 25, 3) является скорее частью быта. Ср. целование ног в кругу Севера D I 2.

(61) Ib. с. 26, 5.

(62) Cf. D. III, 2, 4. V. M. с. 16. Hoc suae nоn еsse virtutis... non esse se dignum (16, 5).

(63) V. M. 27, 2.

(64) Ibidem.

(65) D III 14.

(66) D III 4.

(67) V. M. с. 20, 2; D II 7, 3.

(68) о процессе присциллианистов и роли Мартина в нем см. Вabut, Priscillien et le priscillianisme, p. 168 sq. (освещение событий очень субъективное); Delehaye, о. с. р. 61 sq.