Труды

(83) ecclesiam auro non instrui, sed potius destrui. D I 5, 6.

(84) D II 5, 10.

(85) D III 14. Для управления монастырским имуществом в Мармутье поставлен диакон. D III 10, 2. Там есть и наемные рабочие V. M. 21, 3.

(86) ars ibi exceptis scriptoribus nulla habebatur, cui tamen minor aetas deputabatur V. M. c. 10, 6.

(87) inutilem militiam D I 22, 2.

(88) V. M. с. 4. Ср. выше: solo licet nomine militavit (с. 3), non tamen sponte (c. 2, 2).

(89) regium nomen, cunctis fere liberis gentibus perinvisum Chr. I, 32; slultitia regum omnium, qui sibi divina vindicant. Ibid. II, 7.

(90) Ср. общее суждение о "триумфаторах": illi post triumphos suos in tartara saeva trudentur. Ep. III, 21.

(91) V. M. c. 4.

(92) D II 5, 5-10.

(93) V. M. с. 20, 2.

(94) Ib. c. 20, 6.

(95) D II 6, 4.

(96) Justius adsiduitatem, immo potius servitutem D II 6, 4.

(97) ne qua ex hoc vanitas adque inflatio obreperet D I 25, 6.

(98) Turonis tantum innocens erat D III 8, 1-3.

(99) Saevum esse et inauditum nefas, ut causam ecclesiae iudex saeculi iudicaret. Chr. II, 50, 5. Cf. D I 7, 2: saevo exemplo.

(100) foeda circa principem omnium adulatio notaretur seque degeneri inconstantia regiae clientelae sacerdotalis dignitas subdidisset V. M. 20, 1.

(101) Ibidem.

(102) Imperavit potius quam rogavit. Ibid. c. 20, 2.

(103) Ibid. 25, 3.

(104) Уместно вспомнить, что у другого социального радикала младшего поколения (V в.), тесно связанного с аскетическими кругами Галлии (Лерин), у Сальвиана, в основе его ригоризма лежит тот же образ Иисуса: "вселенский Страдалец, самый бедный в мире, ибо чувствует беду всех".

(105) Не понимаем, как мог Zockler усмотреть в нем "eine Synthese von bischoflicher Regententugend und von asketischer Strenge". Askese und Monchtum, B. II, p. 333.

(106) Мартин живет inter clericos dissidentes, inter episcopos saevientes, cum fere cotidianis scandalis. D I 24, 3.

(107) pauci tamen et nonnulli ex episcopis... impie repugnabant. V. M. c. 9.

(108) non alii fere insectatores eius, licet pauci admodum, nоn alii tamen quam episcopi ferebantur. Ib. c. 27, 3; Cf. D I 26, 3.

(109) nес multum aberat, quin cogeretur imperator Martinum cum haereticorum sorte miscere. D III 12, 2.

(110) D III 13, 6.