Личность и Эрос

τὸ ἴδιο τὰ λόγία

φυλάγουν τὴ μορφὴ τοῦ ἀνθρώπου

κι ὁ ἄνθρωπος ἔφυγε, δὲν εἶναι ἐκεῖ.

Как сосны

удерживают форму ветра,

Когда ветер умчался и уже не здесь,

Так и слова

хранят форму человека,

А человек ушел, уже не здесь.

Три Тайные поэмы

(Τρία κρυφὰ ποιήματα, Ἀθήνα 1966, σελ. 33).

425

См.: Об именах Божьих. IV, PG 3, 709 ВС.

426

Idem, IV, PG 4, 720 ВС.

427

Богословские главы. V, PG 90, 1392 А.

428

"δίχα τῆς κατ ᾽ ἐπιθυμίαν δυνάμεως οὐ συνίσταται πόθος, οὖ τέλος ἐστὶν ἡ ἀγάπη· τὸ γὰρ ἐρᾶν τινος, ἴδιον ἐστιν ἐπιθυμίας. Καὶ δίχα θυμικῆς δυνάμεως νευρούσης τὴν ἐπιθυμίαν πρὸς τὴν τοῦ ἡδέος ἕνωσιν, οὐδαμῶς γίνεσθαι πέφυκεν εἰρήνη· εἴπερ ἀληθῶς εἴρήνη ἐστὶν ἡ ἀνενόχλητος καὶ παντελὴς τοῦ καταθυμίου κατάσχεσις". Богословские главы. II, PG 90, 1248 CD. См. также Idem, III, PG 90, 1284 DC - 1285 A: "Ἐνεργουμένην ἐπιθυμίαν φασὶν εἶναι τὴν ἡδονὴν... ἀνενέργητον δὲ ἡδονὴν τὴν ἐπιθυμίαν... τὸν δὲ θυμόν, μανίας μελετωμένης κίνησιν, καὶ τὴν μανίαν, θυμὸν ἐνεργούμενον. Ὁ γοῦν ταύτας ύποτάξας τᾡ λόγω τὰς δυνάμεις, εὑρήσει, τὴν μὲν ἐπιθυμίαν, αὐτᾡ γινομένην ἡδονήν, κατὰ τὴν ἐν χάριτι πρὸς τὸ Θεῖον τῆς ψυχῆς ἄχραντον συμπλοκὴν· τὸν δὲ θυμὸν ζέσιν ἀκήρατον, τῆς περὶ τὸ Θεῖον ἡδονῆς φρουρητικὴν καὶ σώφρονα μανιαν, τῆς κατὰ τὴν ἔφεσιν τῆς ψυχῆς θελτικῆς δυνάμεως ἀπὸ τῶν ὄντων τελείως ἐκστατικήν" ("Осуществленное вожделение называют наслаждением... а неосуществленное наслаждение - вожделением... Желание - движением стремления к восторгу, а восторг - осуществленным желанием. Тот же, кто подчинил эти силы разуму, обнаружит, что вожделение стало для него наслаждением, соответственно чистому благодатному соединению души с божественным; а желание - чистым кипением, хранительным и целомудренным восторгом наслаждения божественным, экстазом вожделеющих сил стремящейся души, наконец исходящей из сущего").