Личность и Эрос

Ср. определение Григория Нисского, приведенное также в предыдущей главе: "Οὐδὲν ἐφ᾽ἑαυτοῦ τῶν περὶ τò σῶμα θεωρουμένων σῶμα ἐστιν, οὐ σχῆμα, οὐ χρῶμα, οὐ βάρος, οὐ διάστημα, οὐ πηλικóτης, οὐκ ἄλλο τι τῶν ἐν ποιότητι θεωρουμένων οὐδέν, ἀλλὰ τούτων ἕκατόν λόγος ἐστιν ἡ δὲ πρòς ἄλληλα συνδρομὴ τούτων καὶ ἕνωσις σῶμα γίνεται" ("Само по себе ничто из созерцаемого в теле не есть тело: ни очертание, ни цвет, ни тяжесть, ни протяженность, ни величина, ни какое-либо другое из созерцаемых качеств; но тело есть основание каждого из них. Ибо взаимное стечение этих качеств и их соединение и становится телом"). О душе и воскресении. PG 46, 124 С.

494

О различных затруднениях. PG 90, 293 D - 296 А.

495

Максим Исповедник. Тайноводство. PG 91, 665 А.

496

"Εἰς ὑπόστασιν καὶ μόρφωσιν κτίσεως... ἀρχή τῆς ἁπάντων ὑποστάσεως ὁ τοῦ Θεοῦ λόγος" ("Для существования и образования твари... начало всякого существа - слово Божье"). Василий Великий. Против Евномия. PG 29, 736 С: " ῾O παντοδύναμος καὶ παντέλειος τοῦ Πατρòς Λόγος, ἐπιβὰς τοῖς πᾶσι καὶ πανταχοῦ τὰς ἑαυτοῦ δυνάμεις ἐφαπλώσας, τὰ πάντα εἰς ἑαυτòν συνέχει καὶ συσφίγγει" ("Всемогущее и всесовершенное Слово Отца, на все налагающее и повсюду простирающее свое действие, всё заключает и обнимает в себе"). Афанасий Великий. К эллинам. 42, PG 25, 84 В. Дионисий Ареопагит. Об именах Божьих. VIII, PG 3, 824 ВС: "Εἰ γὰρ ὁ καθ᾽ἡμᾶς ἥλιος, τᾶς τῶν αἰσθητῶν οὐσίας καὶ ποιότητας, καὶτοι πολλὰς καὶ διαφόρους οὔσας, ὅμως αὐτός εἷς ὣν καὶ μονοειδὲς ἐπιλάμπων φῶς ἀνανεοῖ καὶ τρέφει καὶ φρουρεῖ καὶ τελειοῖ καὶ διακρίνει καὶ ἑνοι καὶ ἀναθάλπει καὶ γόνιμα εἶναι ποιεῖ καὶ αὔξει καὶ ἐξαλλάτει καὶ ἐνιδρύει. καὶ ἐκφύει καὶ ἀνακινεῖ καὶ ζωοῖ πάντα καὶ τῶν ὅλων ἕκαστον οἰκείως ἑαυτῷ μονοειδῶς προείληφε· πολλῷ γε μᾶλλον ἐπί τῆς καὶ αὐτού καὶ πάντων αἰτίας, προϋφεστάναι τὰ πάντα τῶν ὄντων παραδείγματα, κατὰ μίαν ὑπερούσιον ἕνωσιν συγχωρητέον ἐπεί καὶ οὐσίας παράγει κατὰ τὴν ἀπο οὐσίας ἔκβασιν. Παραδείγματα δὲ φαμεν εἶναι τοὺς ἐν Θεῷ τῶν ὄντων οὐσιοποιοὺς καὶ ἑνιαίως προϋφεστῶντας λόγους, οὓς ἡ θεολογία προορισμοὺς καλεῖ καὶ θεῖα καὶ ἀγαθά θελήματα, τῶν ὄντων ἀφοριστικὰ καὶ ποιητικὰ, καθ᾽οὓς ὁ ὑπερούσιος τὰ ὄντα πάντα καὶ προώρισε καὶ παρήγαγεν" ("

Парадигмами же мы называем те объединенно предсуществующие в Боге и осуществляющие логосы, которые в богословии называются определениями и божественными и благими пожеланиями, определяющими и творящими сущности, и благодаря которым Сверхсущность все предопределяет и производит").

497