Ibid., num XI (Col. 817; С. 109): Δύναμις γάρ μία ή έκ τοϋ παντός' τό δε παν Πατήρ, έξ ού δύναμις Λόγος. Ούτος δέ νους, δς προβάς έν κόσμφ έδείκνυτο παις Θεοϋ.

730

По поводу слов апостола Павла Богъ Сына Своего посла въ nodoöiu плоти гр'кха {Рим. 8,3), св. Ипполит (Ibid., num. XV. Col. 824. С. 112) пишет: ποιον ούν Υίόν έαυτοϋ ό Θεός διά της σαρκός κατέπεμψεν, άλλ' ή τον Λόγον, δν Υίόν, προσηγόρευε διά τό μέλλειν αύτόν γενέσθαι; и далее: οΰτε γάρ άσαρκος καί καθ' έαυτόν ό Λόγος τέλειος ήν Υιός καίτοι τέλειος Λόγος ών Μονογενής. Правда, самое наименование Слова единородным показывает, что и до Своего воплощения Слово было для св. Ипполита Сыном; однако в предыдущих словах св. Ипполит ясно высказывает мысль, что Слово наименовано было Сыном не только потому, что Оно рождается от Отца, но и потому, что Оно «имело сделаться» Сыном (человеческим).

731

Adversus Praxeam. Cap. 2: «Tres autem non statu, sed gradu, nec substantia, sed forma, nec potestate, sed specie». См.: Migne. PL. Т. II. Col. 157.

732

Adversus Ргахеаш. Сар. 8. Col. 163.

733

Ibid. Cap. 12. Col. 168: «Ubique teneo unam substantiam in tribus cohae–rentibus».

734

Ibid. Cap. 13. Col. 169: «et Pater Deus, et Filius Deus et Spiritus Sanctus Deus et Deus unusquisque».

735

Ibid. Cap. 31. Col. 196: «Quae est substantia Novi Testamenti, statuens legem et prophetas usque ad Ioannem, si non exinde Pater et Filius et Spiritus, tres crediti, unum Deum sistunt?»

736

Ibid. Cap. 13. Col. 169.

737

Ibid. Cap. 18. Col. 177: «Unus Deus Pater… habens tamem Filium quanto Individuum et inseparatum a Patre, tanto in Patre reputandum, et si non nomi–natum».

738

Contra haerisin Noeti, num. XI; см.: Migne. PG. Т. X. Col. 817.

739

Ibid., num. XIV. Col. 821: Εί δέ ούν ό Λόγος πρός τόν Θεόν, Θεός ών, τί ούν; φήσειεν άν τις δύο λέγειν Θεούς; Δύο μέν ούκ έρώ Θεούς, άλλ' ή ένα, πρόσωπα δέ δύο, οίκονομίαν δέ τρίτην, την χάριν τού άγίου Πνεύματος. Πατήρ μέν γάρ εις, πρόσωπα δέ δύο, δτι καί ό Υιός, τό δέ τρίτον τό άγων Πνεύμα. Πατήρ έντέλλεται, Λόγος αποτελεί, Υιός δέ δείΚνυται δι' ού Πατήρ πιστεύεται. Οικονομία συμφωνίας συνάγεται εις ένα Θεόν εις γάρ έστιν ό Θεός' ό γάρ κελεύων Πατήρ, ό δέ ύπακούων Υιός, τό δέ συν–ετίζον άγιον Πνεύμα.

740

S. Hippolyti Refutations omnium haeresium (Philosophumena). Lib. IX, num. 12. Ed. Duncker et Schneidewin. Gottingae, 1859. P. 456: μετά την του Ζε–φυρίνου τελευτην… τον Σαβέλλιον άπέωσεν (Κάλλιστος), ώς μή φρονοϋντα όρθώς.