734

Ibid. Cap. 13. Col. 169: «et Pater Deus, et Filius Deus et Spiritus Sanctus Deus et Deus unusquisque».

735

Ibid. Cap. 31. Col. 196: «Quae est substantia Novi Testamenti, statuens legem et prophetas usque ad Ioannem, si non exinde Pater et Filius et Spiritus, tres crediti, unum Deum sistunt?»

736

Ibid. Cap. 13. Col. 169.

737

Ibid. Cap. 18. Col. 177: «Unus Deus Pater… habens tamem Filium quanto Individuum et inseparatum a Patre, tanto in Patre reputandum, et si non nomi–natum».

738

Contra haerisin Noeti, num. XI; см.: Migne. PG. Т. X. Col. 817.

739

Ibid., num. XIV. Col. 821: Εί δέ ούν ό Λόγος πρός τόν Θεόν, Θεός ών, τί ούν; φήσειεν άν τις δύο λέγειν Θεούς; Δύο μέν ούκ έρώ Θεούς, άλλ' ή ένα, πρόσωπα δέ δύο, οίκονομίαν δέ τρίτην, την χάριν τού άγίου Πνεύματος. Πατήρ μέν γάρ εις, πρόσωπα δέ δύο, δτι καί ό Υιός, τό δέ τρίτον τό άγων Πνεύμα. Πατήρ έντέλλεται, Λόγος αποτελεί, Υιός δέ δείΚνυται δι' ού Πατήρ πιστεύεται. Οικονομία συμφωνίας συνάγεται εις ένα Θεόν εις γάρ έστιν ό Θεός' ό γάρ κελεύων Πατήρ, ό δέ ύπακούων Υιός, τό δέ συν–ετίζον άγιον Πνεύμα.

740

S. Hippolyti Refutations omnium haeresium (Philosophumena). Lib. IX, num. 12. Ed. Duncker et Schneidewin. Gottingae, 1859. P. 456: μετά την του Ζε–φυρίνου τελευτην… τον Σαβέλλιον άπέωσεν (Κάλλιστος), ώς μή φρονοϋντα όρθώς.

741

Св. Афанасий Великий. De sententia Dionysii, num. 5; см.: Migne. PG. Т. XXV. Col. 485; Творения св. Афанасия Великого. Ч. 1. Μ., 1851. С. 366.

742

Там же.

743

Άναισθησίαν, что в буквальном переводе значит «бесчувствие».

744

Евсевий. Церковная история. VII, 5–6.

745

Там же. VII, 26; ср. выше, с. 11–12.